เกาะสีชัง ให้รางวัลกับสุขภาพด้วย 9 จุดเช็คอิน ตอนที่ 2

จุดที่ 7 เก๋งพระภักดี (เก๋งจีน)

ระหว่างทางที่เราขับมอเตอร์ไซต์ผ่านไปมา ไม่รูปเลยว่าสถานที่ปห่งนี้มีคามสำคัญ หากเรานั้นไม่หยุดรถเพื่อดูป้ายแหล่งท่องเที่ยว ในวันที่เราไปชมกันสถานที่แห่งนี้กลายร่างเป็นสถานที่รับพัสดุของบริการขนส่งเอกชน ที่หากมีพัสดุส่งมา ก็จะมีเจ้าหน้าที่นำกล่องพัสดุต่างๆมากองๆ กันเอาไว้ให้ผู้ที่ได้รับแจ้งมารับพัสดุไป กลับมาเลยหาข้อมูลเพิ่มเติม มีประวัติอยู่ว่าเดิมทีที่แห่งเป็นที่เรียกว่าเก๋งจีน คือที่ประทับระหว่างทางขึ้นไปทอดพระเนตรพระอาทิตย์ตก ณ ช่องเขาขาด สร้างมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2434 ก็ผ่านมาประมาณ 123 ปีได้แล้ว

จุดที่ 8 ศิลาจารึก

บนถนนเส้นหลักนี้เองเราได้เห็นสิ่งที่เราประทับใจอีกจุด บนถนนเส้นนี้ คือสนามฟุตบอล ดูสวยเลย น่าลงไปเล่นสักเกม ในตอนเย็นๆ และในบริเวณใกล้กันนี้เองเราจะได้เห็นศิลาจารึก ที่ตั้งหลบๆ เอาไว้ เสมือนเป็นไอเทมลับ คือดูไม่สดุดสายเอาสักเลย หรือว่าเราไม่เห็นเองนะ อาจจะเป็นเพราะกำลังถ่ายรูปสนามฟุตบอลเพลิมไปหน่อย พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าให้จัดทำ “ศิลาจารึก” เพื่อบอกเล่าเรื่องราวความเป็นไปต่างๆ ทั้งสิ้น 4 แห่ง ตามที่ได้มีการบันทึกไว้ในราชกิจจานุเบกษา ดังนี้

“อนึ่งการสร้างวะนะนี้โปรดเกล้าฯ ให้คัดเลือกก้อนศิลา สำหรับจาฤกพระนามาภิธัย แลนามตำบลที่ แลบอกประกาศเรื่องราวต่างๆ รวม 4 แห่ง คือ ที่ยอดเขาพระจุลจอมเกล้าแห่งหนึ่ง ที่ปากถ้ำพระจุลจอมเกล้าแห่งหนึ่ง ที่เนินดินใกล้ต้นอินทนิลแลนรรัตนาคารแห่งหนึ่ง ที่ตำบลที่แลราชโกษาแห่งหนึ่ง”

ศิลาจารึก ที่ตั้งอยู่ในศาลาริมถนนเสาวภาใกล้โรงเรียนเกาะสีชัง หลังสนามฟุตบอลของโรงเรียน สันนิษฐานว่า เป็นศิลาจารึกที่เนินดินใกล้นรรัตนาคาร ซึ่งได้รับการขึ้นทะเบียนโบราณสถานโดยกรมศิลปากร มีขนาดกว้าง 1.05 เมตร สูง 0.80 เมตร หนา 0.38 เมตร มีข้อความดังนี้

“ศุภมัสดุ รัตนโกสินทร์ศก 110 สมัยกาลกำหนดพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาจุฬาลงกรณ์พระจุลจอมเกล้า เสด็จพระราชดำเนินมาประทับ ณ เกาะสีชัง เพื่อที่จะรักษาพระโรคสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้าอัษฎางค์เดชาวุธ เมื่อวันที่ 30 เดือนเมษายนจนวันที่ 20 เดือนกรกฎาคมจนถึงวันที่ 23 เดือนสิงหาคม ระยะหนึ่ง ส่วนในระยะที่เสด็จพระราชดำเนินออกมาประทับอยู่คราวนี้ ทรงพระราชดำริว่า การซึ่งสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอทรงพระประชวรครั้งนี้มีพระอาการมาก ถ้าหากมิได้มาประทับรักษาพระองค์ที่เกาะสีชังนี้ ก็น่าจะไม่คลายพระโรคได้ เกาะสีชังเป็นภูมิสถานอันมีอากาศดี ควรจะเปนที่รักษาไข้เจ็บ และเป็นที่ออกมาพักอาไศรยให้มีความศุขแลร่างกายได้ทรงตั้งพระราชหฤทัยไว้ว่า ถ้าสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอมีพระอาการคลายขึ้น ได้ทรงเริ่มการก่อสร้าง คือ โปรดเกล้าฯ ให้สร้างตะพานขึ้นที่หาดด้านเหนือของแหลม ซึ่งเปนที่จะสร้างพระราชวัง โดยกว้าง 2 วา 8 นิ้ว ยาว 3 เส้น 1 วา 2 ศอก มีเรือนตะพาน 3 หลัง บันไดขึ้น 7 บันได พระราชทานชื่อว่า ตะพานอัษฎางค์ โปรดให้สร้างประภาคารสูง 30 ฟุต ขึ้นไว้ที่ศิลาในน้ำตรงสัมปะยื้อ พระราชทานชื่อว่า อัษฎางค์ประภาคาร การก่อสร้างทั้ง 2 อย่างนี้ใช้เงินพระคลังข้างที่เปนส่วนพระราชทรัพย์สำหรับพระองค์ มิใช่เงินจากราชการแผ่นดิน โปรดให้ปักเสาธงขึ้นไว้บนเขาสูงยอดพระจุลจอมเกล้าสำหรับบอกเรือไปมา พระราชทานชื่อว่า เสาธงอัษฎางค์ ตัดถนนตั้งแต่แหลมวังขึ้นไปถึงหลังโฮเต็ล ยังตัดต่อขึ้นไปจนถึงท่าไร่บนนี้ สายหนึ่ง พระราชทานชื่อว่า ถนนอัษฎางค์ ตัดทางแยกจากถนนอัษฎางค์ตรงไปเขาขาด พระราชทานชื่อว่า ถนนเสาวภา

ในที่บริเวณข้างถนนตั้งแต่ประตูอัษฎางค์เข้าไปจนกระทั่งถึงเขาขาดให้ตัดทางปลูกต้นไม้คือแต่งเปนวะนะสถานสำหรับเปนที่สำราญใจ สำราญกายของชนทั้งปวงพระราชทานชื่อ อัษฎางค์คะวัน สร้างศาลศรีชโลธรเทพอันเปนที่นับถือของชนชาวเกาะสีชังที่ไหล่เขาพระองค์ขจร การก่อสร้างทั้งปวงนี้ได้เริ่มขึ้นนับได้ 40 วันถ้วน เปนอันแล้วเสร็จได้ดั่งประสงค์ ครั้งวันที่ 23 เดือนสิงหาคม รัตนโกสินทร์ศก 110 จึงได้มีการมงคล สมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอเจ้าฟ้าอัษฎางค์เดชาวุธทรงเปิดประภาคารจำลองอันเปนเครื่องหมายให้จุดไฟที่อัษฎางค์ประภาคาร และชักธงบรมราชธวัชขึ้นที่เสาธงอัษฎางค์เป็นประถม พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่ได้ทรงตรึงตาปูที่ตะพานอัษฎางค์เปนที่หมายว่า การตะพานนั้นเป็นอันแล้วสำเร็จ แล้วสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอและพระเจ้าลูกเธอได้ทรงรำกระบี่กระบอง ง้าง ดาบสองมืออย่างละคู่ แล้วสวดพระพุทธมนต์ รุ่งขึ้นวันที่ 24 เวลาเช้าเลี้ยงพระสงฆ์ เวลาบ่ายเสด็จพระราชดำเนินทรงตัดแพรแถบเปิดถนนอัษฎางค์ แลชักผ้าคลุมชื่อ และไขกุญแจเปิดประตูอัษฎางค์คะวัน พระนางเจ้าเสาวภาผ่องศรีพระวรราชเทวี อันเปนพระมารดาทรงปลูกต้นอินทนิลในกลางวะนะ เป็นสำคัญในการสร้างวะนะแทนสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ ครั้งที่ 25 ที่ 26 เสด็จพระราชดำเนินประพาส สถานที่ต่างๆ ซึ่งได้สร้างขึ้นอัษฎางค์คะวัน มีละครเบิกโรงวันที่ 23 และเล่นเต็มวันอีกสามวัน ครั้นวันที่ 26 เวลาบ่ายได้พระราชทานสิ่งของเครื่องเรือนและเครื่องทำครัว กับเรื่องทำมาหากินและการต่างๆ รวม 86 ส่วน และราษฎรซึ่งตามเสด็จพระราชดำเนินออกมาทั่วหน้า เป็นการฉลองสิ่งที่ทรงสร้างขึ้นเพื่อเป็นประโยชน์แก่ชนทั้งปวงในเกาะสีชังนี้ จึงโปรดเกล้าให้จารึกไว้ในก้อนศิลานี้เปนที่ระลึกสืบไป”

ใกล้กันกับ “ศิลาจารึก” จะมีสนามฟุตบอลที่เห็นแล้วต้องตาเอามากๆ สวยงามจริง

จุดที่ 9 ศาลเจ้าพ่อเขาใหญ่ ศาลเจ้าแม่กวนอิม

ณ แห่งนี้อาจจะเป็นสถานที่แรกขอหลายๆ คน แต่เรานั้นเลือกเป็นสถานที่สุดท้ายเพราะในวันที่เรามาใช้เวลาในการท่องเที่ยวเกาะสีชังตรงกับวันอาทิตย์ และวันจันทร์ เห็นว่าถ้าหากไปวันแรกของการเดินทางคงมีคนมาที่นี่เยอะ เดินชมได้ไม่สะดวกมากนัก ศาลเจ้าพ่อเขาใหญ่เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองของเกาะสีชัง มีคนบอกว่า าได้มาไหว้ติดต่อกัน 3 ปี จะสมปรารถนาในสิ่งที่ขอ มากราบไหว้ศาลเจ้าพ่อเขาใหญ่นั้น เป็นสิริมงคลกับตัวเอง บริเวณศาลเจ้าพ่อเขาใหญ่มีทางขึ้น 2 ทางหรือ 2 วิธีให้เลือก คือเดินขึ้นบันได สูงเอาเรื่องแต่เดินง่าย อีกทางคือนั่งรถรางขึ้นไป รถรางแบบไทยประดิษฐ์นะ ก็ให้ความสะดวกสบายสำหรับผู้สูงอายุได้อยู่นะ ไม่มีเจ้าหน้าที่กำกับด้านล่างที่จะขึ้นนะ (ในวันที่เราไป) ต้องค่อยดูเอานะว่าจะให้คนขึ้นเกินจำนวน พอเริ่มเต็มรถรางก็จะเคลื่อนตัวนำเราสูงด้านบน ไปไหว้สักการะกันต่อ

สำหรับเครื่องสักการะองค์เจ้าพ่อเขาใหญ่ จะมีชุดสำหรับบูชาองค์เจ้าพ่อเขาใหญ่ ราคาชุดละ 70 บาท โดยจะมี ธูป 25 ดอก พร้อมแผ่นปิดทององค์เจ้าพ่อ และน้ำมันตะเกียง 1 ขวด ในส่วนของการไหว้แก้ปีชง มีให้บริการชุดละ 100 บาท โดยจะมียันต์ฮู้แก้ปีชง พร้อมกระดาษสีชมพูสำหรับเขียนไว้ที่องค์ศาลเพื่อทำพิธีสวดแก้ปีชงพร้อมกันในวันงานที่จัดขึ้นเป็นประจำทุกปีต่อไป

จากภาพกำลังทำแลกขวัญกระเป๋า โดยเราสามารถทำได้โดยนำกระเป๋าสตางค์ของเราไปใกล้องค์เจ้าพ่อ อธิษฐานจิตให้เราประสบความสำเร็จด้านการค้าการทำงาน กระเป๋าเต็มไปด้วยเงินทองไม่ขัดสนตลอดไป ส่วนนี้แล้วแต่ความเชื่อของแต่ละบุคคลนะครับ แต่ทำแล้วก็ได้กำลังใจ ไม่มีอะไรเสียหายนะ หรือจะไปจุดประทัดถวายเจ้าพ่อเขาใหญ่ก็ได้นะครับ เพื่อที่จะทำให้เรานั้นชื่อเสียงโด่งดังเหมือนกับประทัดที่จุด เกิดผลสำเร็จด้านการงาน อาชีพที่ทำอยู่ โดยนิยมจุดเป็นจำนวน 100 นัด 500 นัด 1,000 นัด ตามแต่เราได้บทเอาไว้ ตอนเที่เราไปก็ได้ยินเสียงจุดกันตลอดเวลา แถมมีเสียงกระซิบบอกว่า หากต้องการให้สิ่งที่เราอธิษฐานนั้นสำเร็จได้ดังใจ ก็ให้บนบสนด้วยไข่ต้ม

หลังจากที่เราขึ้ยไปสักการะเป็นที่เรียบร้อยก็สังเกตุเห็นว่าทำไมมีแต่ผู้สูงอายุมาดูแลเรา ค่อยแนะนำเราว่าต้องทำสิ่งนี้ก่อน ทำอย่างนั้น อย่างนี้นะจะดี ที่ที่เราจะได้เงินไหลนอง ทองไหลมา พอกลับลงมาด้านล่างพบว่าไม่ไกลมากนักก็พบกับมูลนิธิสงเคราะห์คนชราเกาะสีชัง จึงร้องออกมาอ้อออ นี่อย่างนี้เอง เราก็ไปสักการะต่อที่ศาลเจ้าแม่กวนอิม

สำหรับในส่วนของศาลเจ้าแม่กวนอิน เราประทับใจในงานวาดรูปหน้าของท่านมากเลย ใช้สีชมภูให้แสดงออกมาถึงความเป็นผู้หญิง และวาดออกมาดูดี ดูแล้วทำให้เรารู้สึกว่าเราเข้าถึงได้เป็นกันเองกับเจ้าแม่กวนอิม เห้นแล้วเราจะรู้สึกถึงความสุข ไม่เสียดายที่เราได้แวะมาสักการะ ความทุกข์ที่มีในใจก็หายไปในทันที
ข้อมูลเพิ่มเติม กดลิงค์

บทสรุป ช่วงเวลาแห่งความสุข

หลังจากที่เราได้ใช้เวลาในช่วงสั้นๆ กับสถานที่แห่งนี้ คือ 2 วัน 1 คืน ในตอนที่กำลังขับรถกลับสู่ถิ่นของเรา ระหว่างทางก็นั่งคิดๆ ก็มีความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นมาคือ รู้สึกว่าเหมือนเราไปทานข้าวหรืออาหารไม่อิ่ม ที่ไม่อิ่ม ไม่ใช่เพราะรสชาติอาหารไม่อร่อย แต่เป็นเพียงเพราะเรานั้นเองไม่มีเวลาเพียงพอสำหรับการทานอาหารนั้นซะมากกว่า ถ้าหากเรามีเวลามากกว่านั้ก็คงจะนั่งทานอาหารจากนี้อย่างช้าๆ ดื่มด่ำความอร่อยที่ละนิด ให้เต็มอิ่ม และด้วยประวัติของสถานที่แห่งนี้บอกเอาไว้ว่าเป็นที่พักพื้นร่างกาย เราว่าเป้นที่พักพื้นทั้งกายและใจเอามากๆ ถึงแม้ว่าชื่อจะดูน่าชัง แต่อย่าได้ชังเหมือนกับชื่อ มีบทกลอน บทเพลงมากมาย ส่วนมากจะเขียนถึงความรักที่ต้องหากไกลจะคนที่เรารัก และอยู่ในช่วงอารมณ์ที่โกรธกันนิด อย่างบทกลอนนี้

ชื่อสีชังชังแค่ชื่ออย่าถืออ้าง ให้เลิกร้างชังชิงนะมิ่งขวัญ
ถึงผิดใจใช่หยุดรักยอดชีวัน ความรักมั่นยืนยงยังคงเดิม
อย่าโกรธงอนอ่อนแออย่าแพ้ใจ หนักแน่นไว้นำความรักเข้ามาเสริม
รักมิเคยลดน้อยคอยแต่เติม ใส่ใจเพิ่มรักหนาอย่าชังเลย

หากสถานที่คือตัวละครหลัก ผู้ที่อยู่อาศัย หรือชาวบ้านเป็นตัวประกอบ ก็บอกได้เลยว่าตัวประกอบแสดงออกมาได้ดีจริงๆ ชาวบ้านที่นี้มีความรักที่พร้อมจะมอบให้นักท่องเที่ยวทุกคน พร้อมดูแลแนะนำ มีความลอยยิ้มที่มอบให้ตลอดเวลา เป็นชุมชนที่ดูแลกันเองได้เป็นอย่างดี มีความสะอาดตลอดเส้นทางที่เราได้ท่องเที่ยว หากจะถามต่อว่าจะกลับมาเยี่ยมชมอีกสักครั้งไหม ก็ขอตอบวา่ต้องกลับมาเป็นแน่แท้ เป็นคำตอบของคนที่ได้มาแล้วเท่านั้นนะ คนที่ยังไม่ได้มาอาจจะไม่ได้อยากมาตั้งแต่แรก แต่มาแล้วก็จะกลับมาอีกครั้ง ถึงแม้ว่าในบางสถานที่จะถูกทอดทิ้งไม่ได้มีการดูแลต่อ หรือสร้างต่อด้วยงบประมารที่หายไป เหลือเอาไว้ให้เก็นแบบแอบเจ็บใจเล็กๆ ว่าทำไมไม่ทำให้เสร็จ ก็ไ่ใช้สาระสำคัญอะไร ที่จะทำให้ลดถอนความน่าท่องเที่ยวของสถานที่แห่งนี้ ยังไงแล้วเราจะกลับมาอีกครั้ง

ลิงค์หน่วยงาน เทศบาลตำบลเกาะชีชัง กดลิงค์