3 จุดท่องเที่ยว ที่ต้องแวะให้ได้ เมื่อไปเยี่ยมอุทัยธานี

หุบป่าตาด

หลังจากดับกระหายคลายร้อนด้วยน้ำอื่นโซดาเย็นๆ ก็ได้เวลามุ่งหน้าต่อไปยังหุบป่าตาด ซึ่งตั้งอยู่ ตำบลทุ่งนางาม มีเนื้อที่ประมาณ 2 ไร่ อยู่ในความดูแลของเขตห้ามล่าสัตว์ป่าถ้ำประทุน เป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความพิศวงทางธรรมชาติ จนได้รับยกย่องให้เป็นหนึ่งในอันซีนไทยแลนด์ มีลักษณะเป็นโถงถ้ำขนาดใหญ่ทางเดินเข้าหุบเขาป่าตาดมืดสนิท แต่เดินไม่นานจะถึงปล่องขนาดใหญ่ที่แสงส่องลมาและจะพบป่าตาดที่ให้ความรู้สึกเหมือนว่าได้มาอยู่ในโลกยุคดึกดำบรรพ์ ลักษณะคล้ายป่าดงดิบความชุ่มชื้นสูง แสงส่องถึงพื้นได้เฉพาะตอนเที่ยงวันเพราะมีเขาหินปูนสูงชันล้อมรอบ มีความร่มรื่นเหมาะแก่การเดินชมธรรมชาติ ระยะทางเดินไป-กลับ 700 เมตร ใช้เวลาประมาณ 30 นาที

ก่อนการเข้าชมธรรมชาติก็ต้องเสียค่าบริการกันก่อน โดย ชาวไทย ที่เป็นผู้ใหญ่ 20 บาท เด็ก 10 บาท ส่วนชาวต่างชาติ 200 บาท  พร้อมแถมไฟฉายให้ 1 อัน ไฟฉายให้ยืมนะไม่ได้ขายคู่ ตอนออกมาก็อย่าลืมคืนกันด้วย เปิดให้บริการทุกวัน ตั้งแต่  8.30 น. – 16.00 น.  ส่วนใครที่แพ้แมลงง่าย เช่นยุง ก็ให้พกยากันยุงติดตัวมาด้วย ถามว่าเราจะใช้เวลาอยู่ในสถานที่แห่งนี้นานเท่าไรถึงชมได้ทุกจุดครบ แนะนำว่าให้ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงก็ได้นะ ก็ครบหมดแล้ว

หุบป่าตาด เป็นเสมือนห้องนิทรรศการที่ถูกจัดขึ้นให้หุบเขา โดยเริ่มแรกจากเส้นทางเดินชมธรรมชาติขึ้นบันได แล้วเข้าสู่ถ้ำที่มีแต่ความมืด ไฟฉายที่ให้ก็จะเป็นประโยชน์ก็ตอนนี้ เหมือนเรากำลังค้นหา วันที่เราไปนั้นเจ้าหน้าที่แจ้งว่าฝนตกก็ให้ใช้ความระมัดระวัง เดียวเพราะมันลื่นได้ง่าย แล้วเราก็จะเห็นแสงสว่างที่ปลายถ้ำเหมือนเริ่มเข้าสู่ส่วนเวทีการแสดง จุดนี้จะสังเกตุว่าทุกคนเริ่มจะยกมือถือมาถ่ายรูปกันแล้ว บรรยากาศอารมณ์เหมือนในหนังเรื่องจูราสสิค พาร์ค มีไดโนเสาสักตัวนะใช่เลย หลังจากที่เราเดินขึ้น ก็จะเป็นช่วงเดินลงได้สบาย ตามเส้นทางจะมีป้ายช่วยอธิบายสิ่งต่างๆ รอบตัวถึงไม่มากก็เป็นประโยชน์ เพื่อเพิ่มความรู้ แล้วปฏิบัติตามกฏ

ทีนี้มารู้จักต้นตาด หรือ ต๋าว กันก่อนดีกว่า เป็นพืชใบเลี้ยงเดียวชนิดหนึ่งที่อยู่ในวงศ์ปาล์ม ลำต้นตรง ไม่แตกหน่อ ในเป็นแฉก ดอกเป็นดอกช่อ แนกตัวผู้ ตัวเมืน ช่อดอกตัวผู้ออกได้หลายครั้ง แต่ช่อดอกตัวเมียออกครั้งเดียว ขึ้นในป่าดิยที่มีชั้นดินลึก ตามภูเขาหินปูน

ในระหว่างทาง เราจะได้พบกับพันธ์ุไม้หลากหลายอย่าง พูพอน ที่ชื่อว่าฐานแห่งความยิ่งใหญ่ ต้นไม้แต่ละชนิดไม่ได้มีรากที่หยั่งยึดลำต้นให้ยืนเด่นทุกต้นไป ขึ้นอยู่กันชนิดของต้นไม้ ความตื้นหนาของขั้นพื้นผิวดิน ต้นไม้จึงมีการปรับตัว โดยการสร้างพูพอนขนาดใหญ่ในการค้ำยันลำต้นไม้ไม่ให้โค่นล้มได้ง่าย ยามที่ต้องเผชิญลมพายุ คนเราเองยังต้องปรับตัวรับกับสถานการณ์ต่างๆ เลย ไม่ปรับตัวก็ไม่รอดจริงนะ มาดูข้อมูลเพิ่มเติมจากที่ได้ลองหามา

พูพอน (buttress root) เป็นรากแบบหนึ่ง ที่เกิดจากการปรับตัวของต้นไม้บางชนิดที่เกิดอยู่บริเวณริมน้ำ อยู่ในพื้นที่ที่มีดินตื้น หรืองอกอยู่ในสถานที่ที่ไม่เหมาะสม ที่ซึ่งรากแก้วไม่สามารถชอนไชลงไปในดินได้ ต้นไม้จึงมีการปรับตัวให้รากเปลี่ยนแปลงรูปร่างให้มีลักษณะเป็นแผงใหญ่ยื่นออกนอกลำต้นทางโคน ซึ่งติดกับรากแขนงของไม้ยืนต้น ซึ่งรากพูพอนจะช่วยดูดซับน้ำและช่วยลดแรงสั่นสะเทือนให้กับต้นไม้ เพื่อให้อยู่ในสภาวะที่ไม่เหมาะสมได้

นอกจากทำหน้าที่สำคัญในการพยุงลำต้นแล้ว พูพอนยังทำหน้าที่ดักเก็บเศษซากพืชซากสัตว์บนผิวดินที่จะย่อยสลายกลายเป็นแร่ธาตุให้กับต้นไม้ และช่วยกักและดูดซับธาตุอาหาร เนื่องจากเวลาฝนตกน้ำจะชะแร่ธาตุซึ่งส่วนใหญ่จะอยู่บริเวณผิวดินออกไป การที่มีพูพอนจะทำให้สามารถกักแร่ธาตุสารอาหารไม่ให้ไหลไปกับน้ำได้

*ที่มา มูลนิธิสืบนาคะเสถียร

มุมถ่ายภาพตามธรรมชาติมีหลายจุดใครมองเห็นหาเจอก็ได้ภาพสวยติดตัวกลับไป เดินช้าๆ ค่อยไปทีละนิด

กิ้งกือมังกรสีชมพู

สิ่งที่ห้ามพลาด ถึงมากที่สุดคือต้องหากิ้งกือมังกรสีชมพูให้เจอ เพราะในโลกนี้มีที่นี่ที่เดียว ตัวไม่ใหญ่ หุบป่าตาดแห่งนี้ ได้มีการพบสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ และที่พบได้แห่งเดียวในโลก เป็นสัตว์อันดับที่ 3 การค้นพบสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ของโลก จะสามารถพบเห็นได้ในช่วงเดือนสิงหาคม ไปจนถึงเดือนพฤศจิกายนของทุกปี เราเองก็นึกว่าตัวของเขาจะใหญ่เหมือนกิ้งกือทั่วไปที่เคยเห็นมาก่อน ถ้านักท่องเที่ยวคนอื่นไม่เห็นแล้วตะโกนบอก คงไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง

ตลาดเก่า ตรอกโรงยา บ้านสะแกกรัง

ได้เวลาเตรียมตัวกลับกรุงเทพ แต่ก่อนกลับด้วยข้อมูลที่นางฟ้าตัวน้อยได้ให้ลายแทงความอร่อยกับเรามานั้น ก็ต้องตามเส้นทางไปลิ้มรสชาติตามที่บอก มุ่งหน้ากลับเข้าตัวเมืองอุทัยธานี วิ่งวนๆ หาที่จอดรถ อาจจะลำบากนิดหน่อยเพราะเราไม่ใช่คนท้องถิ่นไม่รู้กติกาจราจรมาก ได้ที่จอดก็ใช้การเดินเท้าเข้าสู่ตลาดกันเลย

เราพูดความเป็นมากันก่อนก็ดีนะ เป็นข้อมูลจากแผ่นพับที่เราได้มา มีข้อมูลว่า ตรอกโรงยาเช็กเกี๋ยกั้งมีความเป็นอยู่ที่หลากหลาย มีศิลปวัฒนธรรม มีการผสมผสานวิถีชีวิตไทย-จีน ที่กลมกลืนจากอดีตมาจนถึงปัจจุบัน เพื่อเป็นการอนุรักษ์ รักษาความเป็นอัตลักษณ์ของชาวอุทัยธานีและเป็นการประชาสัมพันธ์จังหวัดอุทัยธานีให้เป็นที่รู้จักของประชาชนทั่วไป ซึ่งแต่เดิมประชาชนรู้จักจังหวัดอุทัยธานีไม่มากนัก เพราะเป็นเมืองเล็กๆ ที่เก็บตัวในความสงบ เรียบง่ายตามวิถีชาวอุทัยธานีมาอย่างยาวนาน จึงได้มีมติร่วมกันอนุรักษ์และพัฒนาตรอกโรงยาเซ็กเกี๋ยกั้งให้เป็นแหล่งเรียนรู้วิถีชีวิตชาวอุทัยธานี โดยได้รวบรวมประวัติความเป็นมาของเมืองอุทัยธานี รวมถึงข้าวของเครื่องใช้ในอดีตที่บ่งบอกถึงวัฒนธรรมประเพณีของชาวอุทัยธานี จัดแสดงให้ประชาชนทั่วไปได้เข้ามาสัมผัสเรียนรู้ มีการทำอาหาร ขนม แบบโบราณที่หารับประทานได้ยากมาจัดจำหน่ายให้ผู้มาเยี่ยมชมได้เลือกซื้อ เลือกชิ้มและสิ่งที่สำคัญ เพื่อเป็นการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ รักษาความเป็นอัตลักษณ์ ไม่ให้ดวามเจริญเข้ามาครอบงำจนทำให้เมืองเปลี่ยนแปลงรวดเร็วเกินไปเหมือนกับหลายๆ แห่งจนไม่เหลือความเป็นตัวตนของเมืองและซาวบ้าน ขาดความรักษ์บ้านเกิด ดวามเอื้ออาทรดูแล ช่วยเหลือของคนในชุมชนและผู้มาเยือน

เดินๆ มาก็ได้เจอขุมทรัพย์ความอร่อยแห่งแรก ตามหาไม่ยาก เดินตามกลิ่นไป สังเกตุจากจำนวนคนเข้าคิว ก็จะรู้ได้ว่าเรามาถึงแล้วกับ หมูสเต็กเข้าคิว ความอร่อยวัดได้จากจำนวนคนที่เข้าคิว จำนวนเตาปิ้งที่มีมาก พร้อมทีมงานที่กำลังทำการปิ้งอยู่ อุปกรณ์ครบมือ ทั้งตัวบ่งบอกได้เลยว่าต้องอร่อย แต่ต้องลองด้วยตัวเองเท่านั้นถึงจะรู้ ราคาไม่แพง ที่แน่ๆ คือรสชาติที่ต้องกลับมาทานใหม่อีกครั้ง

จุดที่ 2 กับ เจ้ดาปลาลวก มาอุทัยธานีก็ต้องหาโอกาศลิ้มรสปลาแรดที่นำมาลวกพร้อมน้ำจิ้มรสอร่อย อยู่ไม่ไกลจากร้านหมูสเต็กเข้าคิว ร้านนี้ที่นั่งอาจจะไม่มากนัก ยิ่งวันเสาร์ที่มีถนนคนเดิน ร้านจะเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวก็ต้องรอนิดหน่อย อย่าโมโหหิวกันล่ะ